Türkiye'de bugün; sä, sol, milliyetçi, muhafazakar, dindar, seküler ayr¿m¿ olmaks¿z¿n herkes y¿lg¿n, herkes bezgin, herkes bunalm¿¿ durumda. Umutsuzluk ve güvensizlik duygusu giderek art¿yor. Çünkü Türkiye tipik bir tüketim toplumu; hane halk¿, esnaf, tar¿m ve hayvanc¿l¿kla üräanlar, kobiler, büyük ölçekli i¿letmeler, yani herkes borçlu, ancak kredilerle ayakta durmaya çal¿¿¿yor. Hükümetin kredilerle büyütmeye çal¿¿t¿¿¿ bu ekonomi sürdürülebilir de¿il. Çünkü üretimle de¿il, tüketimle büyütülmeye çal¿¿¿lan bir ekonomi bu. Büyüme dengesiz bir büyüme; kalitesiz bir büyüme bu nedenle de istihdam yaratamayan bir büyüme.

Türkiye'de siyasete ya da kamu dairelerine girmek için liyakat bir de¿erlendirme ölçütü de¿il. Bir yerlere gelmeniz için mensubiyet bälar¿n¿z¿n güçlü olmas¿ yeterli. Siyasette ciddi bir kalite eksikli¿i var; niteliksiz, alt yap¿s¿ yetersiz, ¿ngilizceyi okuyacak, anlayacak ve konüacak düzeyde bilmeyen insanlarla bu çäda siyaset yapamazs¿n¿z, ülke yönetemezsiniz. 21. Yüzy¿l¿n dijital çä¿n¿ anlayan, dünyadaki geli¿meleri takip edebilen kaç bakan, kaç milletvekili var Türkiye'de? Bu insanlar¿n siyaset yapma nedenlerini sorgulamak zorunday¿z. Çünkü siyaset bir statü, bir zenginle¿me arac¿ olarak görülüyor. Zenginle¿menin en kolay yolunun devletten ihale almak oldüunu art¿k herkes biliyor. Ancak siyaset zenginle¿mek için yap¿lmamal¿, zenginle¿menin yolu ticaret olmal¿, siyaset de¿il. Siyaset yapan insanlar topluma kar¿¿ bir sorumluluk duymal¿, onlar¿ bir yerlere getirenlere de¿il.

Ak Parti, ülkedeki adalet kavram¿na duyulan güvenin, program hedeflerinin tam tersine azald¿¿¿n¿ görebilmeli. Türkiye'nin kalk¿nmas¿, geli¿mi¿ ülkeler kategorisine ç¿kmas¿, refah¿n artmas¿, toplumsal düzenin tesisi, hukuk alan¿n¿n özerk olmas¿ ve siyasetin d¿¿¿nda kalmas¿na bäl¿. Ak Parti "Fabrika Ayarlar¿na" dönerek, program¿na bakmal¿ ve adalet sistemine güven duyulmadan adaleti tesis etmenin mümkün olamayacä¿n¿ görebilmeli.